Zoekresultaten

De omstreden ondernemer Philippe de Moerloose heeft het kapitaal van zijn holding Victoria Equity verlaagd met 15,3 miljoen dollar. Dat kapitaal wordt uitgekeerd aan hemzelf als enige aandeelhouder van de holding. Die luisterde tot vorig jaar naar de naam African Equities. Hij herbergt de Congolese luxehotels Grand Kavaria in Lubumbashi en het Pullman Kinshasa Grand Hotel. Daarnaast controleert de holding ook het verlieslatende Congolese metaalbedrijf Dematco. Philippe de Moerloose (Foto: SMT) De Moerloose maakte fortuin in zijn geboorteland Congo met de verkoop en het onderhoud van zware werkvoertuigen. Aan die groei kwam een abrupt einde wanneer hij na een journalistiek onderzoek in 2021 werd beticht van corruptie en witwaspraktijken ten gunste van de toenmalige Congolese president Kabilla. Momenteel lopen verschillende gerechtelijke onderzoeken tegen de Moerloose. De ondernemer heeft zijn activiteiten in Congo ondertussen afgebouwd en legt zich toe op zijn Europese licentie als verkoper van Volvo vrachtwagens. Er lopen gerechtelijke onderzoeken in België, Frankrijk en Zwitserland met de Moerloose als onderwerp. In Congo werd het onderzoek uitgebreid tot Deogratias Mutombo, de vroegere topman van de Congolese centrale bank en vertrouweling van Kabilla. Het onderzoek tegen de Moerloose kwam in een stroomversnelling in 2021 wanneer Kabilla zijn mandaat moest opgeven als president van het Afrikaanse land. De Moerloose ontkent elke betrokkenheid bij illegale praktijken in Congo. De ondernemer heeft ondertussen zijn activiteiten teruggeplooid op Europa en de Verenigde Staten. Recent realiseerde zijn Belgische concern SMT, een verdeler van machines en vrachtwagens, een nieuwe Amerikaanse overname. SMT was in 2023 goed voor een omzet van 1,48 miljard euro. SMT is gespecialiseerd in de verdeling van machines, materiaal en vrachtwagens voor onder meer de bouw en de transportindustrie. Het gaat onder meer om bulldozers en graafmachines van Volvo. De groep heeft meer dan 2.400 mensen in dienst en is actief in ongeveer 30 landen in Europa, Afrika en de VS. In de VS is SMT actief in de staten Texas en New Mexico. In Texas opereert het Brusselse concern via de in 2022 overgenomen onderneming Romco Equipment. In 2023 nam Romco Equipment op zijn beurt het bedrijf Sierra Machinery uit Texas over en werd het actief in New Mexico. Recent nam Romco nu Bee Equipment Sales over, in Texas een belangrijke dealer voor bouw- en bestratingsapparatuur. Na de huidige kapitaalverlaging beschikt Victoria Equity nog over een eigen vermogen van 72 miljoen dollar.

De groep Biobest met hoofdzetel in Westerlo heeft zijn overgedragen historisch verlies van 6 miljoen euro weggezuiverd via een kapitaalverlaging van 520 naar 514 miljoen euro. Biobest groeide uit tot een wereldleider in biologische gewasbescherming. Vorig jaar betaalde de Kempense groep om en bij 500 miljoen euro voor de overname van de Braziliaanse groep Biotrop. Die overname moet de omzet van de volledige groep optrekken boven het half miljard euro. Biobest veranderde ondertussen zijn commerciële naam in Biofirst. Een zweefvlieglarve die Biobest inzet om bladluizen te vernietigen. (Foto: Biobest) Het bedrijf is voor meerderheid in handen van de beursgenoteerde groep Floridienne van de familie Waucquez . Het haalde groeikapitaal op bij onder meer Sofina van de familie Boël en bij een aantal investeringsgroepen. Eind vorig jaar werd Christian Van Osselaer benoemd tot bijkomende bestuurder van Biobest. Van Osselaer lag in de jaren ‘90 mee aan de ontwikkeling van het bedrijf. Biobest ging in de jaren 90 van start met de kweek van hommels om de bestuiving in en het rendement van tomatenserres te verbeteren. Intussen ontwikkelde het een heel gamma aan producten, gaande van roofmijten en lieveheersbeestjes die bladluizen vernietigen tot biopesticiden. Dat zijn bacteriën, schimmels en antilichamen die ongewenst ongedierte op een of andere manier bestrijden. Daarmee mikt Biobest niet enkel op serres, maar ook op teelten in open veld, zoals maïs en katoen. Recent werd bijkomend 12 miljoen euro geïnvesteerd in kweek van roofmijten voor serretelers. Roofmijten zijn nuttig in de serreteelt, omdat ze larven en eieren van schadelijke insecten opeten. Mijten vormen de basis voor biologische gewasbescherming. Met de investering speelt Biobest in op de groei van de markt. Steeds meer tuin- en landbouwers schakelen onder druk van nieuwe regelgeving en dankzij moderne technologieën over van chemische naar biologische gewasbescherming. Dat is zeker zo in België en Nederland. In het buitenland ligt echter nog veel potentie voor groei. Komt daarbij dat in landen als de VS, Mexico en Turkije meer wordt geïnvesteerd in nieuw serre-areaal. Het rendement en de kwaliteit van tomatenteelt in de open lucht ligt lager door het klimaat, de regen en de wind. In serres zorgt de moderne technologie voor meer controle. Momenteel werken er in het hoofdkwartier van Biobest in Westerlo bijna 300 mensen. De site is het logistieke hart van Biobest. Het bedrijf kweekt er onder meer hommels voor de bestuiving van gewassen. De voorbije tien jaar bedroeg de eigen groei gemiddeld 15 procent. Er werd geïnvesteerd in extra capaciteit in Canada, de VS, Marokko, Mexico en Kenia. Verspreid over 22 vestigingen telt de groep 2.750 werknemers. Vorige maand werd Christian Van Osselaer benoemd tot bijkomende bestuurder van Biobest. Hij was in de beginjaren van het bedrijf betrokken bij de ontwikkeling van nieuwe producten. In 2021 verliet hij Biobest om zijn eigen bedrijf op te starten. Samen met Dimitri Moreels richtte hij het Belgische Envirium op dat zich toelegt op de productie, verwerking en verkoop van natuurproducten voor de voedingsindustrie, de cosmetica en de gezondheidszorg.

De distributeur Colruyt, in handen van de gelijknamige familie , heeft samen met Virya Energy, het energiebedrijf van de familie, het nieuwe bedrijf Olda opgericht. Olda moet zich toeleggen op “het ontwikkelen, bouwen, in eigendom houden, uitbaten van tankinfrastructuur (tankstations) voor waterstof en aanverwante moleculen en van elektrische laadinfrastructuur”. Verder moet het nieuwe bedrijf het gebruik van waterstof en elektriciteit als alternatief voor traditionele energiedragers promoten en maximaliseren. Foto: Dats Recent werd bekend dat Colruyt een subsidie ontvangt van de Waalse regering van 25 miljoen euro voor de bouw van een productiefabriek voor waterstof in Engis nabij Luik. De uitdaging bij waterstof als energie is het gebrek aan productie en infrastructuur in deze startfase. Virya Energy neemt daarin de vlucht vooruit en gaat lokale hubs van productie en distributie opbouwen voor afnemers in de transportsector en de industrie.Olda is bij de oprichting voor gelijke delen in handen van de Colruyt Group en Virya Energy. Laatstgenoemde sloot in de zomer van vorig jaar al een contract af voor de bouw van de eerste groenewaterstoffabriek in Vlaanderen, een project goed voor 80 miljoen euro in Zeebrugge. De productiefabriek Hyoffwind in Zeebrugge staat voor een capaciteit van 25 megawatt. Via haar dochter VoltH2 heeft Virya gelijkaardige projecten in de pijplijn in Nederland en Duitsland. Al die projecten worden ondersteund met subsidies van de lokale overheid. In Wallonië gaat het nu om het project Vallhyège, wat staat voor ‘une vallée de l'hydrogène vert’. Inzet vormt een productiefabriek voor waterstof van 15 tot 25 megawatt die tegen 2028 in Engis gebouwd zal worden, goed voor een investering van 60 miljoen euro. Via een elektrolyser, geleverd door het Luikse John Cockerill, zal groene stroom er worden omgezet in groene waterstof. Die kan dan gebruikt worden als brandstof voor voertuigen bij de DATS24-pompen van Virya Energy, of voor schepen in de haven van Luik. Virya Energy is het energiebedrijf van Korys, de investeringsholding van de familie Colruyt. Die investeert al langer in groene energie met wind- en zonneparken, maar zet dus nu ook in op het potentieel van groene waterstof.

De 22-jarige Conrad Janssens verkoopt zijn luxe appartement in de Brusselse gemeente Elsene. De vraagprijs voor het gerenoveerde appartement van 219 m² is 1 miljoen euro. Conrad Janssens is de zoon van de ondernemer Glenn Janssens en de vroegere BV Ilse De Meulemeester. Binnenzicht op de salon (Foto: Luxevastgoed) Hij kwam vorig jaar breed in het nieuws nadat hij van zijn vader voor zijn verjaardag een gifgroene Lamborghini cadeau kreeg. Hij gebruikte die wagen later in de TV-show ‘Celebrity klopjacht’. Zijn ambitie is door te groeien als manager in het familiaal bedrijf. Hij deed ervaring op onder meer als fotomodel. Een herberekening brengt het vermogen van zijn vader Glenn Janssens, actief in de sector van verkeerssignalisatie, op 44 miljoen euro. Het appartement van Janssens situeert zich in een populaire wijk in Elsene. De woonkamer neemt 55 m² in van in totaal 219 m². Er zijn 3 slaapkamers met elk een badkamer, en een aparte bureaukamer. Een dubbele garage is in optie. Janssens heeft een relatie met de 14 jaar oudere Cesar Casier die in Antwerpen een modezaak uitbaat. Eind vorig jaar vertelden beiden dat ze op zoek waren naar een eigen stek, liefst een herenhuis in Antwerpen. Blijkbaar is dat nu gevonden. Conrad Janssens zegt alvast dat hij de ambitie heeft zich binnen het familiaal bedrijf te ontwikkelen tot een volwaardige manager. Zijn vader bouwde het bedrijf Trafiroad uit tot een middelgrote KMO die zich toelegt op nieuwe technieken in verkeerssignalisatie en veiligheid op de openbare weg. De voorbije jaren kwam het bedrijf vooral in het nieuws als specialist in de plaatsing van snelheidscamera’s met nummerplaatherkenning. U kan hier kennis maken met het appartement van Conrad Janssens.

Het zijn bepaald indrukwekkende cijfers die de Gentse game ontwikkelaar Swen Vincke kan neerleggen met zijn bedrijf Larian Studios. Over 2023 boekte de producent van het succesvolle computerspel ‘Baldur’s Gate 3’ een groepsomzet van 427 miljoen euro, goed voor een netto winst van 225 miljoen euro, zo leert de groepsrekening van het Ierse bedrijf die recent werd gepubliceerd. Vincke controleert samen met zijn echgenote 70 % van het bedrijf terwijl 30 % in handen is van het Chinese Tencent. Vincke werd eind vorig jaar met ‘Baldur’s gate 3’ op de Game Award in Los Angeles uitgeroepen tot beste game wereldwijd. De Game Awards gelden als de Oscars van de game-industrie. Het vermogen van Vincke stijgt van 261 naar 369 miljoen euro, goed voor de 83ste plaats. Met ‘Baldur’s gate 3’ moet Larian over de jaren heen een totale omzet boeken die het miljard euro overstijgt. ‘Baldur’s Gate 3’ is een rollenspel gebaseerd op het populaire tafelspel ‘Dungeons & Dragons’. Daarbij kruipen de spelers in de huid van het hoofdpersonage, dat op missie gaat in een Tolkien-achtige wereld die bevolkt is met draken, elfen en andere fantasiefiguren. Het is het meest bekroonde computerspel ter wereld. Op de Game Awards kaapte het zes prijzen weg. Enkele maanden later op de BAFTA’s voor games in Londen was het goed voor vijf prijzen. Ondanks dit wereldwijde succes zal Vincke geen opvolger voor Baldur’s Gate 3 maken. Wel werkt hij aan de ontwikkeling van twee geheel nieuwe eigen concepten. Met dat doel voor ogen werd een nieuwe productie eenheid opgestart in de Poolse hoofdstad Warschau. De studio in Warschau wordt de 7e vestiging van Larian Studios, dat in 1994 in Gent werd opgericht. Het bedrijf is op dit moment al actief in Dublin (Ierland), Guildford (VK), Barcelona (Spanje), Quebec (Canada), Kuala Lumpur (Maleisië) en Gent. “Als onafhankelijke studio waarderen we de vrijheid om onze creativiteit te volgen waarheen die ook leidt.”, zei Vincke eind april in een mededeling op videospelplatform Steam. Zijn bedrijf stelde vorig jaar 432 mensen te werk, goed voor een loonmassa van 25 miljoen euro. Larian keerde voor het eerst een dividend uit in de zomer van dit jaar en wel van 28 miljoen euro. Meteen is Vincke met Larian een speler buiten categorie in Vlaanderen. Het aantal gamingbedrijven in Vlaanderen is vorig jaar wel met een kwart gestegen, van 90 in 2022 naar 113. Maar volgens de Vlaamse sectorfederatie FLEGA waren die Vlaamse bedrijven samen goed voor een omzet van 58,7 miljoen euro met 565 werknemers in 2023. Eerder stelde FLEGA dat het voor een Vlaams bedrijf fiscaal interessanter wordt om al dan niet gedeeltelijk weg te trekken uit België, zodra het groeit en een aanzienlijke omzet begint te draaien. “Daar waar de recent toegekende taxshelter zuurstof biedt aan jonge gamebedrijven om investeringen aan te trekken, brengt dat systeem weinig soelaas voor bedrijven die al forse groei kennen”, klinkt het.

De Brusselse ondernemer Nicolas D’Ieteren  koopt 16,7 procent van het gelijknamige beursgenoteerde bedrijf over van  zijn neef Olivier Périer . De transactie heeft een waarde van 2 miljard euro en wordt mee gefinancierd door een uitzonderlijk dividend van 4 miljard euro dat wordt uitgekeerd door D’Ieteren dochter Belron, de holding boven de groep Carglass. Na de operatie zal Nicolas D’Ieteren 50,3 procent controleren van het familiaal bedrijf. Op termijn verdwijnt Olivier Périer volledig uit het bedrijf. Beide neven hebben hun aandelen in het bedrijf geërfd, Nicolas D’Ieteren van wijlen zijn vader Roland, Olivier Périer van zijn nu 80-jarige moeder Catheline, de zus van Roland. Met de transactie stijgt het vermogen van de familie Nicolas D’Ieteren naar 6,1 miljard euro, goed voor de vierde plaats in onze lijst. Het vermogen van Olivier Périer stijgt naar 5 miljard, goed voor de vijfde plaats. De naam D’Ieteren is onlosmakelijk verbonden met de geschiedenis van de auto. De grote doorbraak komt er voor de familie kort na de Tweede Wereldoorlog, wanneer de vader van Catheline Périer-D’Ieteren een importcontract tekent voor de legendarische Kever van de groep Volkswagen. Daarna volgen andere merken. In 1953 start de familie in Vorst met de assemblage van Kevers. Drie jaar later wordt de eerste verhuur van wagens opgestart, ook met het oog op de Wereldexpo in Brussel van 1958. Vorst wordt meteen ook de standplaats van de Audi fabriek die precies nu zijn deuren gaat sluiten. Begin 1975 overlijdt Pierre D’Ieteren op 63-jarige leeftijd bij een auto-ongeval. Hij zat aan het stuur van een Audi. Zijn tweede vrouw en hun dochter komen ook om het leven. Zoon Roland en dochter Catheline, de twee kinderen uit zijn eerste huwelijk, verdelen de aandelen onder elkaar. Deze zesde generatie betekent ook de komst van de op dat moment 33-jarige Roland D’Ieteren die lange tijd de sterke man zal zijn van de familie. Hij is ook de grootste aandeelhouder van het bedrijf, samen met zijn zus Catheline. Catheline D’Ieteren is van opleiding kunsthistorica. Ze was hoogleraar en nu ereprofessor in haar discipline aan de Franstalige Brusselse universiteit ULB. Ze verwierf academische faam als experte in de restauratie en de bewaring van kunst en als specialiste in de Vlaamse schilderkunst uit de 15de tot de 17de eeuw. De Vlaamse Primitieven genieten haar voorkeur boven het bedrijf. Haar echtgenoot, Maurice Périer, wordt in haar plaats beheerder van het bedrijf D’Ieteren. Roland D’Ieteren bouwt het beursgenoteerde familiebedrijf uit tot een miljardenbedrijf. In 1989 neemt D’Ieteren verhuurbedrijf Avis Europe over. 22 jaar later wordt dat met een belangrijke meerwaarde verkocht. In 1999 volgt de overname van Belron, het bedrijf dat met de groep Carglass de wereldleider is op het vlak van de herstelling en vervanging van voertuigruiten. Belron groeit door van traditionele autoruitvervanger naar een dienstverlener met verzekeringsmaatschappijen als klant. De groep wordt de cash cow van broer en zus D’Ieteren. Roland D’Ieteren overlijdt in 2020 aan corona, enige tijd nadat hij de dagelijkse leiding heeft doorgegeven aan zijn zoon Nicolas en Cathelines zoon Olivier, allebei enige kinderen. De D’Ieteren aandelen blijven op dat moment binnen de zevende generatie van de familie. In 2014 worden de neven allebei ondervoorzitter van de groep D’Ieteren, ter vervanging van de man van Catheline. Die zit dan meer dan 36 jaar in de raad van bestuur en heeft de leeftijdsgrens van 75 jaar bereikt. Nu stapt de familie Périer dus uit het bedrijf en verzilvert de zoon Olivier zijn aandelen grotendeels. De familie D’Ieteren-Périer beheert haar vermogen met de familieholding SPDG (Société de Participation et de Gestion). Die investeert buiten de autosector, zoals in vastgoed, architectuur en design. Sinds 2007 beheert de zoon van Catheline het familiefortuin. Olivier Périer is architect van opleiding maar schoolt zich bij in financieel beheer. Zijn interesse gaat onder meer uit naar alternatieve energie productie.

De logistieke ondernemer en miljardair Fernand Huts heeft zijn familiaal vermogen gestroomlijnd in een private stichting. Die kreeg de naam ‘Lodewijk – Robert – Maria’ mee. Lodewijk is de naam van zijn vader maar die werd doorgaans Robert genoemd naar zijn tweede voornaam. Hij was de eigenaar en natiebaas van Katoen Natie, het bedrijf dat de basis vormt het vermogen van de miljardair Fernand Huts. Maria is dan weer de voornaam van zijn moeder. Ook opmerkelijk, zijn zus Jeannine, ‘Nikki’ Huts, richtte op haar beurt de private stichting ‘Ernestine’ op, genoemd naar haar grootmoeder. En nog opmerkelijk, bij vereffening van beide stichtingen komt het batig saldo terecht bij de stichting van openbaar nut The Phoebus Foundation, de stichting die de kunstverzameling van Fernand Huts beheert en daarvoor onder meer de Antwerpse Boerentoren zal kunnen inzetten nu die is aangekocht door Huts. Fernand Huts heeft altijd een voorliefde gehad voor geschiedenis en zijn eigen verleden. Eerder al liet hij zijn stamboom en zijn familiegeschiedenis te boek stellen. In 1981 nam hij op 31-jarige leeftijd het beheer over van het bedrijf Katoen Natie van zijn vader Robert die 8 jaar later onverwachts zou overlijden. Huts bouwde het havenbedrijf uit tot een logistiek miljardenbedrijf met onder meer de overname van het recyclagebedrijf Indaver. De nu 74-jarige ondernemer kocht in 2020 de iconische Antwerpse Boerentoren die figuurlijk de kroon op zijn werk moet worden. Fernand Huts en zijn echtgenote hebben drie zonen die allen min of meer actief zijn in de groep. Karl, de oudste, leidt samen met CEO Paul De Bruycker Indaver. Ex-muzikant Yves ontfermt zich over de vastgoeddossiers in de niet-operationele activiteiten. Ex-legerofficier Stefan, de jongste, is gespecialiseerd in logistiek voor het leger, politie en overheden. “De enige die in aanmerking komt om de hele groep te leiden is Karl. We zien wel.” zo zei Huts daarover. De miljardair woont officieel in het Verenigd Koninkrijk, in Betteshanger in Kent. 'Kent is ideaal', zegt Huts. 'Het is 'the garden of England'. Schone lucht, geen fijnstof. Je kan er veel jagen en de Engelse countryside staat vol oeroude traditionele pubs.'De bestuurders van beide stichtingen leren ook iets over het netwerk van Fernand Huts. Van zijn eigen stichting is Filip Aelvoet onafhankelijk bestuurder. Aelvoet is de drijvende kracht achter Sequoia Consulting, een discreet bureau uit Kortrijk dat financieel en vermogens advies verleent aan bedrijfsleiders. Benoit Jacques is dan weer bestuurder in zowel de stichting van Fernand als Nikki Huts. Jacques is CFO van de activiteiten van Katoen Natie in Latijns-Amerika en van de vastgoedactiviteiten van de groep. Sascha De Keersmaecker is dan weer bestuurder in de stichting van Fernand Huts. De Keersmaecker verzorgt de communicatie van Katoen Natie en is coördinator van de Phoebus Foundation.

Terwijl de kranten volstaan met berichten over Paul Gheysens die stukken vastgoed in Knokke moet verkopen om het hoofd te bieden aan zijn schuldencrisis, zijn er die in stilte verder werken. John Geernaert behoort tot die laatste categorie. Begin dit jaar kocht hij het hotel The Memlinc in Knokke over van de familie Deklerck. Het pand, pal in het centrum van de mondaine badstad, zal worden omgebouwd tot een complex van 17 luxeappartementen inclusief een penthouse, goed voor een geschatte verkoopwaarde van globaal 150 miljoen euro. Met uitzondering van de voorgevel, de trappenhal en het historische salon die beschermd zijn als erfgoed gaat het geheel tegen de vlakte. Geernaert staat bekend als ontwikkelaar met zijn bedrijf G-Label maar zijn vermogen zit opgeborgen in de holding Green Corner. Zo is hij onder meer eigenaar van het voormalige Gentse UCO-gebouw waar ook zijn bedrijf is gevestigd. John Geernaert kan daarbij voortbouwen op het vermogen dat zijn vader Francis opbouwde met zijn bouwbedrijf Belim. Gespecialiseerd in villabouw werd Belim in 2007 verkocht aan de groep Huyzentruyt. De familie Geernaert komt onze ranglijst binnen met een vermogen van 46 miljoen euro. Met de overname van het hotel The Memlinc staat Geernaert een beetje tegen wil en dank volop in de belangstelling. Met zijn bedrijf ontwikkelt hij in stilte residentieel en commercieel vastgoed in Vlaanderen. The Memlinc zal hij ombouwen tot een residentieel complex van 17 appartementen , elk gemiddeld 250 m² groot. Het ruimste penthouse op de bovenverdieping zal dan 424 m² omvatten. Daarbij wordt gemikt op een uiteindelijke verkoopwaarde van 30.000 euro per vierkante meter. Dat levert voor de penthouse een verwachte verkoopprijs op van 12,7 miljoen euro. Een gemiddeld appartement kost dan 7,5 miljoen euro. Met een totale vloeroppervlakte van 4.300 m² komt dat neer op een bewoonbare waarde van 129 miljoen euro. Daarbij komen dan 105 ondergrondse parkeerplaatsen. Op die locatie moet één parkeerplaats 200.000 euro opleveren. Wat neerkomt op nog eens 21 miljoen euro aan verkoopwaarde. Het bedrijf van Geernaert is ondergebracht in de Gentse UCO-toren die meteen ook werd gerenoveerd en eigendom is van Geernaert. Het elf verdiepingen hoge gebouw werd in 1959 geopend om de administratieve en commerciële diensten van de Union Cotonnière te huisvesten. Opdrachtgever van de iconische kantoortoren was baron Gaston Braun, kleinzoon van de populaire Gentse burgemeester Emile Braun, gedelegeerd bestuurder van de textielgroep UCO en overleden in 1990 op 87 jarige leeftijd. Het gebouw was bedoeld om het prestige van zijn bedrijf te vergroten en een symbool te zijn voor de textielnijverheid die van Gent een bloeiende stad had gemaakt. Braun eiste de elfde verdieping voor zichzelf op en richtte die in als een luxueus privéappartement annex liefdesnest. In de living bracht de baron achttiende-eeuwse lambriseringen aan die gered waren uit een brand in een kasteel bij Parijs. Het elfde verdiep had ook een aparte waterleiding, die volledig los stond van de andere verdiepingen waardoor het dakappartement als enige over een aircosysteem beschikte. Braun zou in het appartement ooit Grace Kelly hebben ontvangen, de Amerikaanse actrice en latere prinses van Monaco. Ze dineerden er samen. Je kon die elfde verdieping enkel bereiken via een kleine lift op de tiende verdieping met een geheime code. Van dat alles blijft nu niet veel meer over. Het geheel is omgebouwd tot kantoorruimte.

Kristof Dossche heeft met zijn gelijknamig familiaal bedrijf uit Deinze zijn Duitse concurrent Mühle Rüningen overgenomen. Beide bedrijven zijn graaniconen op hun respectieve markten in de Benelux en Duitsland. De maalderijgroep zal nu 600 medewerkers tellen, ruim 2 miljoen ton tarwe vermalen en een omzet van afgerond 800 miljoen euro genereren. Vorig jaar was de groep Dossche goed voor een groepsomzet van 654 miljoen euro, een cash flow van 83 miljoen euro en een netto winst van 35 miljoen euro. Over de voorbije twee jaar keerde de familie een gecumuleerd dividend uit van 28 miljoen euro. Met de Duitse overname gaat Dossche naar een groepsomzet van meer dan 1 miljard euro. Het vermogen van de familie stijgt naar 352 miljoen euro. Dossche en Mühle Runingen hebben in hun afzonderlijke thuismarkt een sterke positie op vlak van productie en verkoop van bloem, bloemmixen en afgeleide producten voor diverse toepassingen zoals brood, banket, biscuit, voedingsindustrie en diervoeding. “De rijke traditie van Mühle Rüningen, gecombineerd met de kracht van hun 5 performante productiesites, past perfect bij het DNA van Dossche Mills.” aldus Kristof Dossche. “Deze strategische overname versterkt onze aanwezigheid op de Duitse markt en ik ben ervan overtuigd dat onze beider sterktes en expertise ons in staat zullen stellen nog beter in te spelen op de marktvraag met een breed & hoogwaardig productassortiment, efficiënte processen en de vertrouwde persoonlijke service die onze klanten van ons verwachten.” Mühle Rüningen exploiteert vijf molens, gelegen in Gelsenkirchen, Braunschweig, Celle, Ringelheim en Itzehoe, en vermaalt jaarlijks ongeveer 1 miljoen ton graan. De belangrijkste graansoort is tarwe, maar Mühle Rüningen is ook actief in spelt, rogge en biologische graansoorten. Het bedrijf heeft circa 200 werknemers in dienst en behaalde in 2023 een omzet van 350 miljoen euro. Dossche Mills van zijn kant is een van de grootste maalderijen van Europa. Behalve aan industriële bakkerijen, de banket- en voedingsmiddelenindustrie verkoopt Dossche Mills haar producten ook aan ambachtelijke bakkerijen. Eerder realiseerde het bedrijf al overnames in Nederland en Frankrijk.

RECHT VAN ANTWOORD De familie Dheedene en Sergio Herman namen tot hun ontzetting kennis van het door u gepubliceerde artikel met de misleidende titel “Financieel debacle Sergio Herman drijft wig in familie Dheedene”. Alle betrokken partijen wensen te benadrukken dat de beslissing om het restaurantconcept BLUENESS ANTWERP aan te passen tot VERSO CAFE uitsluitend is genomen vanwege gewijzigde marktomstandigheden. Als ondernemers weten alle partijen dat durf om te veranderen cruciaal is voor succes. De familie Dheedene beheert diverse vennootschappen die actief zijn in verschillende sectoren. Geen enkel familielid draagt als enige de verantwoordelijkheid voor de leiding van een specifieke tak. Luc Dheedene wil hierbij expliciet verklaren dat Gregory Dheedene niet als enige verantwoordelijk mag of kan worden gehouden voor de investeringen in hospitality. Evenmin is de beslissing van Gregory Dheedene om zich terug te trekken uit enkele operationele vennootschappen te wijten aan deze investeringen in hospitality. Voorts wil de familie Dheedene haar vertrouwen in Sergio Herman en zijn team bevestigen, zoals blijkt uit de blijvende samenwerking voor LE PRISTINE ANTWERP dat recent zijn vierde verjaardag vierde. Ondernemerschap blijft voor de familie Dheedene en Sergio Herman een gezamenlijk verhaal, waarvan het einde niet vooraf bepaald is. We betreuren dat ondernemerschap in Vlaanderen gepaard gaat met negatieve pers en ondersteunen onze werknemers in hun dagelijkse streven naar culinair succes. Wij wensen nogmaals te herhalen dat jullie artikel feitelijk niet correct is en verzoeken om het artikel weg te laten en om deze rechtzetting te publiceren. Luc Dheedene Gregory Dheedene Miguel Dheedene   (Artikel) De nu 72-jarige mode ondernemer Luc Dheedene had het zich wellicht anders voorgesteld wanneer hij vorig jaar het beleid van zijn groep in handen liet van zijn twee zonen Miguel en Gregory. De eerste was meer en meer betrokken bij de modemerken die zijn vader uitbouwde, de tweede nam de diversificatie in de horeca voor zijn rekening. Gregory Dheedene investeerde belangrijke bedragen in de uitbouw van de Antwerpse luxerestaurants Le Pristine en Blueness, twee zaken die dreven op de naam en de consultancy van Sergio Herman. Blueness sluit nu echter de deuren wegens niet winstgevend terwijl Le Pristine meer dan 3 miljoen euro schulden meesleept. Vader Dheedene nam daarop het heft terug in eigen handen. In mei dit jaar ontzegde hij zijn zoon Gregory de toegang tot het bedrijf. Waarop Miguel liet weten dat de taken van Gregory werden overgenomen door het management. Dat gebeurde zowel bij het horecabedrijf Verso als bij het modebedrijf Fashion Club 70. Gregory Dheedene van zijn kant tekent officieel voorbehoud aan bij de jaarrekeningen van de twee bedrijven. Ondanks het gebruik van de naam Sergio Herman had Bleuness van bij de start in mei 2022 af te rekenen met negatieve kritieken. Het restaurant was ondergebracht in het vroegere Verso Café van de familie Dheende dat met Sergio Herman werd omgebouwd tot een prestigieus Frans-Japans geïnspireerde zaak. Die format faalde echter. Sergio Herman moest een maandelijkse huur betalen van 14.000 euro voor de zaak en het restaurant kon dat bedrag niet opbrengen. “Het sterk veranderende consumptiegedrag sinds de coronapandemie, in combinatie met een gesatureerde markt voor fine-dining in Antwerpen, hebben ons nieuwe inzichten gegeven”, zo klinkt het officieel. De familie Dheedene neemt nu de zaak terug over en gaat die heropenen onder de oude naam Verso Café. Le Pristine, goed voor één Michelin ster, draait momenteel wel verder. Met dat restaurant kijkt de familie Dheedene aan tegen een schuld van 3,4 miljoen euro. In december vorig jaar werd Luc Dheedene terug bestuurder in beide zaken. Met Fashion Club 70, ooit gestart in de Brusselse Trade Mart, bouwde Luc Dheedene een bedrijf uit dat meer dan 50 luxemerken in de Benelux verdeelt. Doorheen de jaren heeft Fashion Club 70 ook zelf geïnvesteerd in retailactiviteiten met winkels als Liu Jo en 7 For All Mankind, en de multibrand luxeboetieken Verso Antwerpen en Verso Knokke. Fashion Club 70 diversifieerde daarnaast ook in horeca initieel met Mattherhörn en Matterhörn Sud, ijssalon Gelato Giuliano en Verso Café. En daarna dus met Segio Herman. Vader Luc Dheedene betrok zijn beide zonen in de zaak. “Opmerkelijk, vertelde hij daarover, de een zou advocaat worden, de andere chef kok, maar beiden kwamen als student in het bedrijf terecht en zijn er ook gebleven.” In maart vorig jaar dan werden Miguel en Gregory respectievelijk CEO en COO van het modebedrijf. Die familiale eenheid heeft dus niet lang stand gehouden.

Odoo, de Waalse softwareontwikkelaar die werkt met een opensource model, kon zijn omzet vorig jaar optrekken van 244 naar 324 miljoen euro. De winst daarentegen smolt weg van 2,5 naar 0,6 miljoen euro. Dat komt omdat meerderheidsaandeelhouder en eigenaar Fabien Pinckaers , 45 jaar en miljardair, een eigengereide politiek voert. Eind 2022, wanneer alle Odoo-concurrenten hun prijzen verhoogden, verlaagde Pinckaers zijn tarieven voor kleine bedrijven. Dat kostte op slag enkele miljoenen. Maar na de prijsverlaging groeide de klantenportefeuille snel. Het is op die groei dat Pincaers mikt. Voor 2024 ambieert hij een groei van 45 procent tot 50 procent. In 2026 moet daarmee de kaap van één miljard zijn bereikt. Eert de groei, dan de winst, lijkt het motto van Pinckaers te zijn. Odoo is ontwikkelaar en leverancier van software voor een breed gamma van bedrijfstoepassingen, van websitebeheer tot personeelsadministratie. Het bedrijf biedt 80 procent van de applicaties gratis aan, maar voor extra applicaties zoals boekhouding moet een standaardprijs worden betaald van 20 euro per gebruiker per maand. Voor dat geld heeft de gebruiker toegang tot het hele pakket Odoo applicaties. De broncode is open source en dus vrij kopieerbaar. Dat resulteert er in dat om en bij 100.000 voltijdse ontwikkelaars actief in de community rond het bedrijf maar dus niet op de payroll staan. Op die payroll staan 1.578 voltijdse werknemers, los van de freelancers die betaalde diensten aanbieden, waarvan 502 in Nood- en Zuid-Amerika en 704 in Europa. De loonkost van de groep steeg van 58 naar 82 miljoen euro. Pinckaers houdt vast aan de controle van een meerderheidsbelang, ondanks de intrede van durfkapitalisten die de waarde van het bedrijf willen optimaliseren. Dat hij zijn prijzen kon verlagen, verklaart hij precies door zijn controle op de groep. “Om onze cultuur te behouden, doen we vooral aan interne promotie”, zei Pinckaers daarover. “Zeer zelden rekruteren we managers van buiten ons bedrijf. We denken dat leiders hebben belangrijker is dan managers aannemen. En dat doen we door de beste werknemers naar voren te schuiven. De enige manier om manager te worden is door de beste van het team te worden. Dat maakt het mogelijk om de cultuur te behouden. Een manager mag geen people manager zijn, dat heeft geen nut. Voor mij zijn het teamleaders die ten dienste staan van het team. Ze coachen hen, ze leren hen dingen. Dus ze moeten ook beter zijn dan het team om dat te kunnen doen.”

Gert Verhulst, samen met Hans Bourlon de meerderheidsaandeelhouder van het media- en kinderanimatiebedrijf Studio 100 , verhuurt zijn villa in het Franse Saint-Tropez voor een bedrag vanaf 33.000 euro per week, zo leert een advertentie op . Wie dat bedrag betaalt krijgt in ruil “een pachtige villa met een unieke ligging op loopafstand van het centrum en het strand van Granier. Villa Moulin des Graniers, oorspronkelijk een van de twee molens in Saint-Tropez, kijkt uit over de hele baai van Graniers, de Citadel en de Golf van Saint-Tropez en biedt een prachtig uitzicht van 360°.” Verhulst ontpopte zich tot een succesvol TV-presentator en mediafiguur. Zijn Franse villa kwam daarbij dikwijls letterlijk in beeld. De villa van meer dan 350 m², biedt haar gasten een grote woonkamer, een prachtige eetkamer, een keuken met bijkeuken en een koelruimte, zo leert de advertentie. De toren bestaat uit een grote master suite met twee badkamers en douches en een grote kleedkamer. Verder zijn er 3 onafhankelijke suites met hun badkamer en kleedkamer die uitkomen op overdekte terrassen met uitzicht op zee. Daarnaast is er nog een onafhankelijke studio met tweepersoonsslaapkamer, badkamer en klein bureau. Verhulst gebruikt zijn villa op verschillende manieren in de media beeldvorming rond zijn figuur. Zo ontvangt hij er regelmatig gasten waar hij nieuws mee maakt. Recent was dat de zanger Hugo Sigal, solo na het overlijden van zijn partner Nicole. De soap serie ‘De Verhulstjes’ gaat voor een groot deel door in de villa. En de crew van zijn programma “De tafel van Gert” mag op reis naar de villa wanneer het programma meer dan 300.000 kijkers haalt. Zijn zoon Gert Verhulst, die zich ontpopte tot een DJ goed voor 6.500 euro per uur, leerde zijn mediagenieke vriendin Sarah Puttemans kennen in een strandbar in Saint-Tropez. Puttemans is zelf de dochter van de miljonair Yves Puttemans, eigenaar van de Leuvense projectontwikkelaar Dyls. Eerder al gebruikte Verhulst zijn Antwerpse boot de Evanna, ondergebracht in de gelijknamige vennootschap, als decor voor zijn programma ‘Gert Late Night’. U kan hier zelf kennis maken met de villa in Saint-Tropez.